Küçük kızının manipülasyonları, yavaş davranışları ve dirençli inatçılığı ile baş edemediği için gelen 34 yaşındaki bir kadın danışanımın regresyon seansından kesitler aktaracağım sizlere.
Dinamik tiyatro tekniğiyle başlayan seansta kendisini rahatsız eden asıl duygunun, kızının bencilliğine duyduğu öfke olduğunu fark etti. Başkalarını düşünmeden davranmasına tahammül edemiyordu.
Yaptığı içsel yolculukta ilk olarak 14 yaşındayken bencil davranışları sonucu kuzenine yaşattıklarını hatırladı. Seansın ilerleyen aşamasında bir geçmiş yaşam anısına girdi.
Ailesiyle birlikte yaşadığı ormanda bir kanguruya kasıtlı olarak zarar vermiş ve onun ölümüne sebep olmuştu. Nedeni ise özgürlüğüne engel olmasıydı. Zıplamaları hareket alanını kısıtlıyor ve dilediğini özgürce yapamıyordu.
Bir süre sonra yaşadıkları bu ilkel yaşam alanına bir panter gelmişti. Ona yaklaşamayacağını ve bir şey yapamayacağını düşündüğü için sınırlı bir alanda yaşamaya başlamıştı. Özgürlük alanını kısıtlandığı halde kendine söylediği beyaz yalanlarla durumu kabullenmek zorunda kalmış ve ömrünün sonuna kadar böyle yaşamıştı.
Seansın farkındalık aşamasında, ailesinin ormana kaçış nedenini anımsadı. İçinde yaşadıkları geleneksel kültüre sahip grubun, inançları gereği ritüellerde kullandığı materyalleri etik bulmuyor ve onları modern kültüre sahip başka bir gruba şikayet ediyorlardı. Ve ritüel materyallerinin yok edilmesine neden oluyorlar bunun için de ormana kaçıyorlardı. Bu anın içinde duruma dışarıdan bakarken, gelenekçi gördüğü grubun aslında bilge bir grup olduğunu ama modern görünümlü grubun bilgeymiş gibi davranan insanlardan oluştuğunu fark ediyordu.
Şimdi seans öncesine geri dönerek bazı bilgileri hatırlayalım. Danışan seans öncesi ön görüşmede kendisinden bahsederken; doğru bulduğu halde bazı fikirleri ve değerleri geleneksel olduğu için görmezden gelirken, bilgili gördüğü kişilere ait düşünceleri doğru bulmasa da kabul etme eğiliminde olduğunu belirtmişti. Sonradan böyle davrandığı için kendisine kızgın olduğunu da. Eğitimli kişileri yücelten bir yaklaşıma sahipti. Eşinin manipülatif ve bencil davranışlarına göz yumuyor, lakin kızının aynı davranışlarına tahammül bile edemiyordu.
Seansın farkındalık bölümünün devamında; tetiklenen geçmiş yaşamın bu yaşama iz düşümlerine baktığında, panterin imgesel izdüşümünün eşi, kangurunun imgesel izdüşümünün ise kızı olduğunu farketti. Bu imgelerle özdeş yönlerini hakkında iç görü edindi. Aynı davranışı gösteren iki kişiden “güçlü” algıladığı ile “güçsüz” algıladığına gösterdiği tepkilerinin farklı olduğunu ve her ikisi içinde sağlıklı egosal sınırlar çizemediğinin farkındalığına ulaştı.
Geçmiş yaşam anısından sonra 14 yaşının anısına anlayış geliştirmesine ve bunu yapan parçasını kabul edip kendiyle bütünleşmesine alan açıldı.
Seans başında açığa çıkan öfke onun gölge yönüydü. Kendi bencilliğine duyduğu öfkeyle bütünleşemiyor olmasıydı. Çünkü kişi içeride olmayanı dışarıda göremez. Bir yere yönelen öfke çoğu kişi için negatif bir gölgedir ve kabul etmek zordur. Fakat bireyin yaşamındaki en büyük dönüşümleri gölgeleriyle bütünleşmek getirir.
Böyle bir seans sonrası kişinin yaşamında dönüşmesi muhtemel durumlardan söz edelim;
Birincisi danışanın enerji alanı değişeceği için kızının gösterdiği dirençte, ağır ve manipülatif davranışlarda değişimler olabilir.
İkincisi kızının davranışlarında bir değişim olmasa bile, edindiği farkındalıktan dolayı rahatsız olmayabilir.
Üçüncüsü her ikisinin olması da mümkün.
Dördüncüsü kendi düşüncelerine sahip çıkıp, sağlıklı sınırlar koymaya başladığında eşi ile olan ilişkilerinde dönüşüm olabilir.
Beşincisi içindeki duygu dönüştüğü için, diğerlerinin benzer davranışları artık kendisini tetiklemeyebilir ya da böyle davranan insanlarla karşılaşmaya bilir.